سرمایه گذاری خصوصی در زیرساخت
زیرساخت به عنوان یک طبقه دارایی جایگزین، شامل سرمایه‌گذاری در دارایی‌های فیزیکی حیاتی برای عملکرد اقتصاد و جامعه مانند جاده‌ها، پل‌ها، نیروگاه‌ها، شبکه‌های آب و برق، فرودگاه‌ها و زیرساخت‌های دیجیتال است. سرمایه‌گذاری در زیرساخت معمولاً درآمدی پایدار و بلندمدت، مقاومت در برابر نوسانات اقتصادی، پوشش تورمی و تنوع‌بخشی به پرتفوی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند. این دارایی‌ها به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: پروژه‌های جدید، پروژه های نوسازی و توسعه و بهره برداری از پروژه‌ها. سرمایه‌گذاران نهادی مانند صندوق‌های بازنشستگی و بیمه‌ها به دلیل بازده پایدار و ریسک پایین، علاقه زیادی به این حوزه دارند. به طور کلی، زیرساخت به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، نقش مهمی در استراتژی‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت ایفا می‌کند و مورد توجه روزافزون سرمایه‌گذاران جهانی قرار گرفته است.
